Een blog, een leeg blog welteverstaan. Dat moet veranderen! Hopelijk kom ik er snel aan toe, anders word het langdurig een saaie boel hier.
Sociale media; twatter, faceboek, haaives, devtart, zelfs Flikkr en Utuub. Waar het op neer komt is ons enorme verlangen om door glazen buizen of glazen platen naar elkaar te kijken. Maar vooral naar onzelf, en het beste is natuurlijk dat er naar ons gekeken wordt! Oh JOEPIE! Ik doe vrolijk mee met deze parade van vrijwillige privacyopoffering en ga mijn plaatjes en lettertjes (ook) op de klassieke blogwijze delen met de wereld.
Lang leve het navelstaren!
Coen, ik hou van je, en je weet heus wel dat ik liever naar je baard staar, en dat ik dat dan ook nog live doe, niet vanachter glas, niet al typende op een plastic ding. Nee, zoals toen op stage. Met de rug naar elkaar toe, stil getuigen van elkaars artistieke ontwikkeling. Ruiken, voelen, zweten, vervuld van pure creativiteit. Het stikhete hok waar wij creëerden. En nu ga ik op al je posts reageren, omdat je dat weet, jij weet dat ik dat doe, en altijd zal blijven doen. Want ik ben het Coen, poep.
ReplyDelete